BAHARE
Azadeyim azade... Tüm yüklerimden uzağa.
Ne bir ayın şehvetli yüzü ne de bir güneşin tatlı tebessümü,
Ağaçtan kendini bırakan bir sonbahar yaprağıyım artık,
Neyim varsa verdim, en son kendim kaldım geriye.
Azadeyim azade... Tüm yüklerimden uzağa.
Sandım ki anlamışım, anladım ki sanmışım.
Köklü sarsıntılarımın sebebi benmişim meğer,
Tüketmişim onca beni hiç duraksamadan
lime lime etmişim kendimi onca yük sırtımdayken.
Azadeyim azade... Tüm yüklerimden uzağa.
Beni bir yoran var diyordum ya,
Kendime doğru koşarken kendimden kaçarmışım ben.
İSMAİL ARIK